“Handverzorging gaat niet alleen om de handen of nagels.”

"Ik word er zó blij van!" zegt Bea Maring, onze enthousiaste vrijwilliger van woonzorgcentrum de Markehof in Marknesse. Ze verzorgt daar de handen van bewoners, maar voor Bea draait het om veel meer dan dat. “Het is altijd weer een verrassing wie ik tegenkom en welke prachtige verhalen ik mag horen. Elke dag is anders!” vertelt ze stralend. 

Roeping in de zorg 
Bea, onlangs 67 geworden en getrouwd met Simon, heeft jarenlang een supermarkt gerund, maar vond haar roeping later in de zorg. Na verschillende baantjes en een studie tot schoonheidsspecialist, werkte ze een paar jaar op het vakantieschip van het Rode Kruis: de Henry Dunant. Op dat schip haalt ze veel energie uit het verzorgen van mensen en hen een fijne ervaring bieden. Als het hospitaalschip in 2016 stopt zoekt ze een vergelijkbare invulling, en het liefst iets dichter bij huis. “In een zoektocht op google stuitte ik op vrijwilligerswerk in de Markehof, vlak bij mijn woonplaats Vollenhove. Na mijn berichtje werd ik snel uitgenodigd en was mijn functie als handverzorgster geboren.”  

Ontspannen moment 
Bea vertelt: “Eens in de twee weken kom ik langs met mijn kar vol heerlijke oliën, zepen en crèmes, klaar om een ochtend vol ontspanning te verzorgen. Ik begin met een kort overleg bij de receptie, zodat ik weet of er bijzonderheden zijn. Daarna werk ik mijn lijstje af, met maximaal vier mensen per ochtend die uitkijken naar een momentje voor zichzelf. Ik vraag wat ze fijn vinden: meestal begin ik met een warme, geurende doek, waarna ik hun handen masseer met verzorgende olie en de nagels zachtjes vijl. Het zijn die kleine gebaren die een groot verschil maken en hen laten stralen.” 

De verhalen raken je 
Wat Bea het meest raakt in haar werk bij de Markehof, zijn de verhalen die bewoners met haar delen. Soms komt er oud verdriet naar boven, en dan is ze er om te luisteren, een moment van echte aandacht geven. Elke keer dat ze komt, kijkt ze ernaar uit om te zien wat de dag brengt en hoe ze de bewoners iets moois kan bieden. Ze noemt het werk "te mooi" om iets anders te willen doen – het geeft haar vreugde en voldoening, en dat gevoel is aanstekelijk. Vrijwilligers zoals Bea laten zien dat dit werk niet alleen de bewoners veel geeft, maar ook henzelf enorm verrijkt.