Wereld Alzheimer Dag: ‘Vroeger trok Hilly de kar, nu moet ze geduwd worden’

Lieverkoekjes worden niet gebakken in het leven. Dat hoef je Teun Boxum al helemaal niet te vertellen. Samen met vrouw Hilly runde hij jarenlang een eigen bakkerij in Steenwijk. “Ik was de derde generatie,” vertelt Teun. “Maar daar stopte het.” Toen Hilly uit het werk raakte door, ogenschijnlijk, een burn-out werd de zaak verkocht. De burn-out bleek uiteindelijk beginnende Alzheimer te zijn. “Ze was een sterke vrouw. Vroeger trok ze de kar, nu moet ze geduwd worden.”

Met haar 65 jaar behoort Hilly tot de groep jong dementerenden. Nederland kent 12.000 mensen tot 65 jaar die lijden aan dementie. Bij Hilly ging het, achteraf bekeken, in 2004 mis. Teun: “Onze dochter ging de deur uit. Ze heeft Down-syndroom en de verhuizing vergde veel van ons. We wilden het zorgvuldig doen”. Maar Hilly raakte overspannen. ‘Burn-out’ dacht de psycholoog eerst. “Het werk ging ineens niet meer. Ze vond ook niets meer leuk. En het ergste vond Hilly dat ze de regie over haar eigen leven steeds verder verloor.” Toen in 2010 zich een koper meldde voor de bakkerij besloten de Boxums om de zaak van de hand te doen. Met pijn in het hart.

Diagnose
Thuis raakte Teun langzaam maar zeker zijn vrouw een beetje kwijt. “Ik kon haar niet meer in het dagritme krijgen,” vertelt hij. Hilly sliep veel, raakte nauwelijks nog enthousiast van dingen. Veel steun was er direct van de dominee die vaak bij Hilly kwam kijken. “Even een half uurtje babbelen en dan ging hij weer,” zegt Teun. Maar bij babbelen alleen bleef het niet. De predikant ging mee naar de huisarts en troonde Teun later ook mee naar het Alzheimercafé. Teun: “Daar ontmoetten we Grietje Mol. Zij is casemanager Dementie bij Zorggroep Oude en Nieuwe Land. Ze hielp ons om bij de neuroloog definitief Alzheimer vastgesteld te krijgen. Nu was er een diagnose.” Het nauwe contact met Grietje en met Jolanda van het wijkteam helpt Teun mede door deze moeilijke fase. “Vaak was het gewoon even praten. ‘Wat kan ik voor je doen?,’ vroeg Jolanda dan. Dat hielp enorm.”

Wissel
Maar de situatie eiste ook voor Teun zijn tol. “Op een gegeven moment leunden er drie vrouwen op me: mijn vrouw, mijn dochter en mijn moeder die ouderdomsdementie had.” Dit voorjaar kwam alles eruit. Teun: “Ik kon ik niet meer slapen. Ik zat plots onder het eczeem. De kinderen zeiden uiteindelijk dat het niet meer kon. Dat hun moeder maar uit huis moest.” Het was Grietje Mol die doorpakte. Ze begeleidde het gezin bij het vinden van een mooi appartement in De Meenthehof. Daar nam ze op 29 februari haar intrek. “Waarom zit ik hier?” was de eerste boze reactie van zijn echtgenote in de eerste dagen van haar verblijf. “En die corona trok daarbij ook een flinke wissel op ons allebei,” blikt Teun nu terug. “Ik mocht er niet in. Maar later toen de versoepelingen van kracht waren, mochten we Hilly mee naar huis nemen. In de tuin hebben we, op ruime afstand van elkaar, toch mooi haar verjaardag kunnen vieren.”

Langslaper
Inmiddels heeft Hilly haar draai in De Meenthehof. “Ze heeft er vrede mee,” ziet haar man. “Hilly heeft nu een rust over zich. En die rust begint nu ook bij mij wat te komen. Het personeel gaat ook heel goed met haar om.” In het huis staat Hilly inmiddels bekend als de langslaper. “Ze komen om zeven uur even bloed prikken. Dan krijgt ze een ontbijtje en dan mag ze nog even onder de wol. Als iedereen in de kleren is, komt Hilly als laatste.” Teun lacht. “En in de middag doet ze ook nog even een dutje. Daarna neem ik haar vaak mee voor een uitje. Pakken we een terrasje. Zo ziet het leven er nu uit.”

Mensen
Gelukkig koestert de voormalig bakker zijn herinneringen. “We hebben mooie jaren gehad. Twee keer per jaar met de caravan naar Spanje. Twee jaar geleden zijn we voor het laatst geweest.” En er is weer energie voor nieuwe zaken. Tijdens de coronaperiode nam Teun zijn dochter weer tijdelijk in huis. “We hebben wel tweeduizend kilometer gefietst. Kleine tochtjes hoor.” Als ervaringsdeskundige heeft Teun nog wel een waardevolle tip voor lotgenoten in relaties waar dementie een rol speelt. “Het is verschrikkelijk belangrijk dat je mensen om je heen hebt die je helpen. Je redt het niet alleen. Bij mij waren dat de dominee en Grietje en Jolanda. Zij hebben mij de weg gewezen. Anders had ik het allemaal niet geweten.”

Wit u meer weten over Alzheimer of andere vormen van dementie? Neem dan contact op met::

Netwerk Dementie Steenwijkerland: https://dementie-steenwijkerland.nl/

Alzheimer Nederland: https://www.alzheimer-nederland.nl/factsheet-cijfers-en-feiten-over-dementie