'Ik kan echt iets voor een ander betekenen'
Dat ze in de (ouderen)zorg terecht zou komen had Rosalinda Wisse (26) uit Emmeloord niet gedacht. Totdat ze met een vriendin mee ging naar een informatieavond van ROC Friese Poort. “Ik was gelijk om. Gek hè?”, vertelt ze enthousiast. Ze gooide haar leven drastisch om. Ze verruilde haar baan bij NAK Emmeloord voor de schoolbanken en werkt daarnaast op de afdeling Roggeveld van Talma Hof in Emmeloord. ‘Het is dankbaar werk.’
En dat was best even wennen, bekent ze. De eerste periode van de BBL-opleiding maatschappelijk verzorgende 3IG bij ROC Friese Poort zit erop. Tijd voor een korte terugblik. “Het begin was best pittig. Het is echt wel weer even wennen om terug naar school te gaan. Je krijgt zoveel informatie en het is allemaal zó interessant; ik wil alles leren. Ik heb een heel leuke klas en ook met de docenten kan ik het goed vinden.”
Ze werkte hiervoor enkele jaren bij de Nederlandse Algemene Keuringsdienst (NAK) voor zaaigoed en pootgoed van landbouwgewassen en vervulde daar allerlei functies. “Toen ik hoorde dat ik bij Talma Hof terechtkwam, kon ik me er geen voorstelling van maken hoe het zou zijn. Dus liet ik het maar over mij heenkomen.”
“Ja, dat kan ik”
Wat ze zag, was een heel andere kant van de zorg. “Een eyeopener, vond ik het. Op Roggeveld verblijven mensen met dementie en ik mag ze helpen bij de dagelijkse verzorging. Maar ook bij dingen die voor de meeste mensen de gewoonste zaak van de wereld zijn, zoals samen koffiedrinken. Als ik dan bijvoorbeeld vroeg wat ze in de koffie hadden, dan wisten ze dat niet meer. Toen besefte ik: deze mensen hebben mij nodig. Maar kan ik dat wel? Kan ik ze geven wat ze nodig hebben?” Perfectionistisch als ze is, wilde ze op school alles goed doen, op haar werk alles geven en thuis een goede moeder zijn voor haar 3-jarige dochter Liz. Ze vroeg zich hardop af of ze wel de juiste keuze had gemaakt, of ze wel geschikt was voor het werk in de zorg. Na goede gesprekken met haar begeleidster kan ze nu met zekerheid zeggen: “Ja, dat kan ik.”
“Elke dag is anders”
Lachend: “Je moet best wel even een drempel over als je voor het eerst iemand moet wassen, maar het is een kwestie van doen. Daarna weet je niet beter. De zorg is heel breed, dus de rest van de dag ben je heel andere dingen aan het doen. Er is nog zoveel meer. Mensen helpen bij het eten of juist even koffie met ze drinken.” Ze kan zich nu geen ander leven meer voorstellen. “Nee, ik zou niet meer terug willen naar mijn oude werk. Het fijne is dat ik nu echt iets voor een ander kan betekenen. Het mooiste moment van de dag is als ik binnenkom en ik zie de mensen lachen. Ook al weten ze vaak mijn naam niet, ik merk dat mijn collega’s en ik echt wel worden gewaardeerd.”
"Ik raad een carrière in de zorg zeker aan!"
Of ze het anderen aanraadt om ook voor een carrière in de zorg te kiezen? “Absoluut. Het is heel afwisselend, elke dag is anders. Ik ga naar mijn werk en weet nooit wat hoe de dag gaat lopen. Hebben de mensen goed geslapen? Hoe is de sfeer? Als ik eenmaal op mijn werk ben, dan voelt het niet alsof ik aan het werk ben. Net als thuis drink ik ook gezellig een bakje koffie, maar dan met de bewoners. Ik probeer echt de tijd voor ze te nemen, door naar hun verhalen te luisteren. Echt even tijd maken voor iemand is heel belangrijk.”
