12,5 en 40 jaar werkzaam binnen wijkverpleging ZONL: Passie voor verzorging en verpleging van mensen thuis
Verzorgende Janine de Wit (51) uit Kuinre en verpleegkundige Femke Harsevoort (61) uit Tuk zijn respectievelijk 12,5 en 40 jaar in dienst bij Zorggroep Oude en Nieuwe Land (ZONL). In het kader van de Dag van de Wijkverpleging spreken we deze twee jubilarissen over hun bijzondere werk in de wijk. We blikken terug en kijken vooruit.
Janine werkt bij wijkteam Bant-Creil-Rutten en Femke bij wijkteam Steenwijk West. Beiden mogen trots zijn op hun jubileum. ‘Dan kijk ik terug op die 40 jaar’, begint Femke, ‘en dan denk ik, man, wat een end!’ Janine vult haar aan: ‘Het vliegt voorbij. Het is voor mij voor het eerst dat ik zo lang in dienst ben. Voorheen wisselde ik vaker van werkgever. De 12,5 jaar heb ik nog niet eerder behaald’.
‘zorgen zit in mijn bloed’
Vanuit het hart
Allebei de dames zijn hun carrière in de zorg ooit begonnen in een verpleeghuis, maar ontdekten al snel dat dit het voor hen niet was. Werken in de wijk is hun ding. ‘Ik ben echt een ouderwetse ziekenverzorgende. Zorgen zit in mijn bloed’, vertelt Janine. ‘Je komt bij de mensen thuis, wat het extra persoonlijk maakt. Je stapt in het leven van de cliënt en past je zoveel mogelijk aan’.
Femke is het roerend met haar eens: ‘Klopt. Je krijgt het complete beeld mee, de gehele ‘habitat’ van de cliënt. Ik werkte als wijkziekenverzorgende in de tijd dat het nog de Kruisvereniging heette. Na de fusie met ’t Bint verdwenen binnen die functie de technische handelingen en ben ik de opleiding tot verpleegkundige gaan doen. Tijdens mijn stages heb ik even gesnuffeld bij het ziekenhuis en de psychiatrie, maar ben ik uiteindelijk toch weer teruggekeerd naar de thuiszorg, want daar ligt mijn hart.’
‘persoonlijke zorg en aandacht moet gewaarborgd blijven’
In ontwikkeling
In de loop der jaren is er veel veranderd in het werk van Janine en Femke, door bijvoorbeeld reorganisatie en digitalisering. Janine: ‘We kregen telefoons, waardoor de bereikbaarheid verbeterde. Daarna volgden tablets. Het was even wennen, maar het werkt prettig wanneer je altijd en overal snel bij kan. Ook voor de cliënt. Al heeft elk voordeel ook een nadeel. Je hebt je werk altijd binnen handbereik en eenmaal thuis moet je jezelf dwingen de apparatuur uit te zetten om even afstand te nemen.’
‘En dan is er nog de zorgtechnologie’, voegt Femke toe. ‘Ik moet er niet aan denken dat ik straks met een robot moet zitten koffiedrinken als ik 80 ben! Dat vind ik wel zorgelijk. Maar anderzijds werken hulpmiddelen zoals de automatische medicijndispenser Medido uitstekend en ik zie ook de voordelen van sociale robot Tessa. Deze middelen bevorderen namelijk de zelfredzaamheid van de cliënt. Ze worden er zelfstandiger door en dat maakt hen blij. Maar de persoonlijke zorg en aandacht moet gewaarborgd blijven. Mensen stellen zich open in de meest kwetsbare periode van hun leven, en daar moet je respectvol mee omgaan.’
Links Janine de Wit, rechts Femke Harsevoort.
Herinneringen
‘Je maakt veel mee in de zorg. Het is fijn dat je op je collega’s kan terugvallen. We zijn er altijd voor elkaar. Ook de waardering die je van de cliënten terug krijgt, is prachtig. De een spreekt het uit en de ander maakt het duidelijk in de manier van begroeten. En soms kom ik met een tas vol groenten of eieren thuis’, zegt Janine lachend. ‘Zo denk ik nog wel eens terug aan de tijd dat ik een cliënt bezocht op het platteland in Kalenberg, waar ik met een bootje heen moest roeien omdat je er met de auto of fiets niet kon komen. Dat zijn leuke herinneringen’, vertelt Femke.
Maar er zijn ook heftige gebeurtenissen die in het geheugen gegrift staan. Femke: ‘Wanneer je ’s morgens bij iemand binnen komt die blijkt te zijn overleden. Dat iemand alleen is gestorven, is vreselijk. Dat heb ik eigenlijk wat te vaak meegemaakt en zal mij altijd bij blijven’. Ook Janine heeft het wel eens moeilijk: ‘Soms zie je situaties waarbij het eigenlijk niet meer verantwoord is dat de cliënt nog alleen thuis woont, maar diegene niet naar een verpleeg- of verzorgingshuis wil. Je trekt de deur dicht en denkt dan, als dat maar goed gaat.’
‘blijf empathisch en respectvol met mensen omgaan’
Tips
Op de vraag of de dames nog tips voor elkaar hebben antwoordt Janine dat ze het belangrijk vindt om altijd in het achterhoofd te houden dat je bij iemand thuis komt: ‘Het wordt door de jaren heen misschien gewoon, maar als je bij de cliënt over de drempel stapt, stap je in hun leven. We moeten oog blijven houden voor de privacy van de cliënt en zijn of haar wensen. Je komt heel dichtbij. Het is essentieel om hier elke keer weer stil bij te staan.’
‘Dat is inderdaad het allerbelangrijkste’, beaamt Femke. ‘Wat ik jou graag wil meegeven is dat het goed is om je te verdiepen in de waarde van zorgtechnologie, maar anderzijds je ook niet moet vergeten dat jouw helpende handen niet zijn weg te denken in de zorg. Persoonlijk contact blijft het meest waardevol. Blijf geloven in jezelf en dat waar je goed in bent. Blijf empathisch en respectvol met mensen omgaan en blijf bij, verlies je deskundigheid niet. Probeer elke dag positieve puntjes uit je werk te halen, dan hou je het nog jarenlang vol!’.
