Thuisbegeleider Reina over cliënt Ellen: ‘De mensen op de zorgboerderij waren te netjes voor haar’
‘’Mijn cliënt Ellen uit Emmeloord is me altijd bijgebleven’’, vertelt Reina Wallet. Reina is al 22 jaar thuisbegeleider bij Zorggroep Oude en Nieuwe Land. ''Haar buurman maakte zich zorgen en schakelde thuisbegeleiding in. De gordijnen waren altijd dicht en de buren mochten niet op bezoek komen. In het begin kon ik ook niet bij haar naar binnen. De ramen mocht ik wel lappen. En dat deed ik toen ook maar om met haar in contact te komen’’, legt Reina uit. De 67-jarige Ellen was een horder, iemand die moeilijkheden heeft met het weggooien van bezittingen.
Naast verzamelen, wisselde ze om de twee maanden van meubels. De bezorgers van de tweedehands winkel brachten de ‘nieuwe’ meubels en haalden de ‘oude’’ weer op. Reina: ‘’Ik vond wel dat ze een korting verdiende en heb ze daar bij een volgend ruilmoment op aangesproken’’. Ze kocht haar kleding ook tweedehands en knipte in de zomer de mouwen en pijpen van de winterkleding af. ‘’Ik ben één keer met haar naar een zorgboerderij geweest voor dagbesteding, maar na dat bezoek zei ze dat ze daar maar niet naar toe ging. De mensen waren daar veel te netjes voor haar’’, weet Reina nog te vertellen.
‘’Ik red me wel’’
‘’Na een bezoek aan de markt vroeg ik haar of ik de zware tassen op het aanrecht mocht zetten. Dat mocht. Hierdoor was ik voor het eerst binnen. Daarna liet ze het ook vaker toe’’, aldus Reina. Wel gaf ze aan dat ze eigenlijk geen hulp nodig had. ‘’Ik red me wel’’, zei ze. Ze had ook een paar vriendinnen die haar wel eens eten, zoals nasi of macaroni, brachten en af en toe ’s avonds bij haar tv kwamen kijken. Dan namen ze ook lekkere dingen mee. ‘’Ik zag jammer genoeg ook dat deze vriendinnen haar soms misbruikten door geld te lenen en het niet meer terug te geven. Ellen en haar vriendinnen pasten verder goed bij elkaar, ze was hierdoor niet eenzaam.
Verzamelingen
Naast een verzameling boeken, onder andere op het aanrecht, kocht ze veel te veel eten. Het eten lag zelfs onder haar bed. ‘’De ene dag at ze groente, de volgende dag het vlees en weer een andere dag de aardappels. Ze was dit vanuit haar eigen jeugd gewend. Toen haar man nog leefde maakte ze wel gerechten met aardappels, vlees en groente klaar, maar na zijn overlijden kwam de oude gewoonte weer terug. ‘’Oud brood bracht ze naar de eendjes, maar oude kranten en papieren mochten beslist niet weg’’, vertelt de thuisbegeleider over de verzamelaarster die ze vier jaar -tot aan haar overlijden- onder haar hoede had genomen.
Reina Wallet, thuisbegeleider ZONL