De zorg van toen: 45 jaar terug in de tijd met verzorgende Ria

Verzorgende Ria Bijkerk werkt maar liefst 45 jaar bij Zorggroep Oude en Nieuwe Land (ZONL). Ze blik terug op het begin van haar carrière in de zorg, waar ze op 18-jarige leeftijd van de MSPO af kwam en aan de slag ging als gezinsverzorgster bij ZONL. “Ik kwam in een gezin met drie kinderen terecht, waarbij de moeder ongeneeslijk ziek was. Mevrouw deed net of ik een werkster was en liet haar kinderen controleren of ik mijn werk wel goed deed. Dat deed mij veel pijn. Ik overwoog zelfs te stoppen. Gelukkig heeft mijn leidinggevende ingegrepen en mij daar weggehaald. Daarna volgden gelukkig hele fijne gezinnen!”

Helemaal in het begin was Ria hele dagen bij een gezin aanwezig. Later werden het twee gezinnen op één dag: “In de ochtenden werkte je bijvoorbeeld in Steenwijk of Willemsoord en ’s middags pendelde je naar Vollenhove. Dan kwam je een collega uit Vollenhove tegen die in onze buurt ging werken. Dit onder het motto ‘zo wordt je niet te eigen met de cliënten’. Daar denken we tegenwoordig wel even anders over.”

Zwaar maar leerzaam
“Het was soms best zwaar”, vertelt Ria. “Ik kwam wel bij een gezin op een boerderij, waar de moeder ziek was en er zes kinderen waren van 4 tot 12 jaar. Ik was nog jong, ongeveer 20 jaar, maar moest op die leeftijd wel het hele gezin draaiende houden.” Ria kwam vele jaren bij dit gezin. “Het was een hele mooie en leerzame periode.”


Verzorgende Ria Bijkerk bij haar thuis in Paasloo (voor de foto haar uniform aangetrokken, Ria was niet aan het werk)

Respect
In haar werk maakte Ria ‘rijke’ en ‘arme’ gezinnen mee. “Ik was eens bij een groot gezin in Steenwijk West. Nou, daar keek ik mijn ogen uit! Deze mensen hadden zoveel respect voor ons als thuiszorg. De kinderen moesten ook meehelpen en mij met 2 woorden aanspreken, wat van mij echt niet had gehoeven. Ik was er ook tijdens het eten en ‘de zuster’ moest als eerste opscheppen en kreeg het grootste stuk vlees. Dat terwijl deze mensen het zelf niet zo breed hadden. Ik had daar zoveel ontzag voor.”

Vanuit het hart
Ria kan zo nog wel veel meer verhalen ophalen: “Ik kan er haast een boek over schrijven. Al met al heb ik genoten van die tijd. Ik heb lief en leed meegemaakt en veel mensen leren kennen. Ook was ik al vroeg zelfstandig, omdat je alleen werkte en dus dingen in je eentje moest oplossen.” Hoewel er overeenkomsten zijn, zag de zorg er vroeger heel anders uit dan nu. Inmiddels komt het pensioen van  Ria steeds dichterbij en werkt ze nog steeds in de thuiszorg: “Zorgen voor mensen doe ik vanuit mijn hart. Het is mijn passie.”