Sietske Stoker is al 60 jaar vrijwilliger: ‘Er gewoon zijn is genoeg’
Sietske Stoker is een vrijwilliger in hart en nieren. De 83-jarige Emmeloordse zet zich al 60 jaar in voor haar medemens. Dat vindt ze zelf de normaalste zaak van de wereld. “Mijn leven zou niet compleet zijn geweest zonder vrijwilligerswerk.” De bewoners van woonzorgcentrum Wittesteijn in Emmeloord kijken iedere week uit naar haar komst. “Er zijn is genoeg.”
Samen met een andere vrijwilliger maakt mevrouw Stoker kaarten in Wittesteijn. “We gaan aan een tafel in het restaurant zitten en we beginnen gewoon. Dan schuiven er vanzelf mensen aan. Om even te helpen met knippen, maar vooral: even een praatje te maken. De mensen zijn zo blij als ze bekenden zien en ze vertrouwen je dan al snel van alles toe.”
Iets om handen hebben
Mevrouw Stoker trouwde in 1961 en kwam een jaar later vanuit Leeuwarden in Emmeloord wonen. “Al gauw volgde ons eerste kind en in die tijd was het niet gebruikelijk om als moeder te werken. Dat heb ik dus ook niet gedaan, maar ik wilde wél iets om handen hebben. Mijn moeder deed dat zelf ook.” Zo startte ze als vrijwilliger in het toenmalige Dokter Jansencentrum in Emmeloord. Bijna 30 jaar lang was ze gastvrouw, verzorgde ze bloemen en zat ze in het bestuur.
Prettig voor de bewoners
Bij Zorggroep Oude en Nieuwe Land zet ze zich alweer meer dan 20 jaar in voor onze bewoners. “Wittesteijn is als een kindje voor me. Ik meldde me aan toen mijn ouders hier kwamen wonen. Inmiddels zit ik ook in de cliëntenraad. Het is ontzettend verhelderend dat ik nu weet hoe het er achter de schermen aan toegaat. Samen proberen we het zo prettig mogelijk te maken voor de mensen die er wonen.”
Luisterend oor bieden
Zelf woont ze nog zelfstandig. “Ik ben gezegend met een goede gezondheid en ik kan nog op mijn fiets overal naar toe. Zolang mijn gezondheid het toelaat zet ik me graag in voor ouderen. Als vrijwilliger kun je doen waar de verzorging helaas niet altijd tijd voor heeft: een luisterend oor bieden. Er zijn voor de bewoners.”
Vrienden voor het leven
Vrijwilligerswerk is vrijwillig maar niet vrijblijvend, voegt mevrouw Stoker eraan toe. “Er wordt op je gerekend.” Daar krijg je ook iets voor terug. “Je ziet aan de mensen dat ze het waarderen dat je er bent. Ik heb dan wel nooit een betaalde baan gehad, maar dankzij mijn vrijwilligerswerk heb ik heel veel geleerd én heb ik veel levenservaring opgedaan. En vrienden voor het leven gemaakt.”
