Ida neemt na 32 jaar afscheid van het consultatiebureau

De 66-jarige Ida Ensing uit Kuinre gaat 3 april a.s. officieel met pensioen. Haar laatste werkplek als CB-assistente was in Emmeloord, maar daarvoor werkte ze op verschillende consultatiebureaus in het werkgebied van Zorggroep Oude en Nieuwe Land.

De Friese Ida trouwde in 1976 met Jos en samen namen ze het veebedrijf van zijn ouders in Kuinre over. ‘’Toen mijn derde kind vier jaar werd, vroeg wijkzuster Bep mij of ik wilde helpen op het consultatiebureau’’, vertelt Ida. ‘’Voordat ik ging trouwen was ik groepsleidster van een kindertehuis voor moeilijk opvoedbare kinderen. Wijkzuster Bep dacht daarom vast dat het wel een geschikte baan voor me was’’. Ida, die tijdens haar sollicitatie nog dacht dat het om vrijwilligerswerk ging, was dolblij met haar baan. De huisartsen deden destijds nog de consulten en Ida zorgde ervoor dat de bureaus, die op verschillende locaties werden gehouden,  klaar waren voor de afspraken met de ouders en hun kinderen. Ze zette tafels en stoelen klaar, het weeg- en meet apparatuur op de plek en zorgde later ook voor de aansluiting van de computer. Ida maakte als CB-assistente de afspraken met de ouders en zorgde dat de baby’s en peuters voor het bezoek aan de arts waren gewogen en gemeten.

Verschillende locaties
Ze begon in Kuinre met 2 ‘bureaus’ in de maand en daar kwamen later een paar middagen in Oldemarkt, Tuk, Steenwijk en Steenwijkerwold bij. Maar al snel deed Ida invalwerk in Wanneperveen, Blokzijl, Vollenhove, Noordoostpolder en Urk. In 1990 werd de jongste zoon van Ida geboren. Doordat haar man Jos op de boerderij bij de kinderen bleef, kon Ida haar werk op het consultatiebureau blijven doen. Steenwijk werd haar vaste werkplek. ‘’Ik heb de afgelopen 32 jaar op zo’n 17 verschillende  locaties gewerkt. Die nieuwe plekken zag ik altijd als een leuke uitdaging. Ik heb mijn werk als CB-assistentie ook altijd met enorm veel plezier gedaan, omdat ik iedere keer andere mensen ontmoette en de ouders en kinderen een mooie tijd kon bezorgen’’. Naast haar werk op de consultatiebureaus hielp ze destijjds ook mee met de cursus voor ouder en dreumus op de Alexanderschool in Steenwijk West. Ouders met peuters van 1,5 tot 2,5 jaar kwamen daar bij de verpleegkundige en Ida zorgde voor de peuters. Ze ging ze voorlezen, maar leerde de kleintjes ook dingen zoals met de blokken bouwen.

‘Mens van de dorpen’
Toen haar oudste kinderen eind jaren negentig gingen studeren, wilde Ida graag wat meer gaan verdienen. Ze meldde zich aan voor de opleiding als verzorgende. Maar toen ze hoorde dat ze de opleiding zelf moest betalen en door verplichte stages niet meer op het consultatiebureau kon werken heeft ze dat idee snel laten varen. Door de extra uren die ze met haar invalwerk maakte, kon ze structureel meer uren krijgen en werkt ze sinds 1998 ongeveer 12 uur per week. Toen de GGD IJsselland in Steenwijk in 2018 de jeugdgezondheidszorg van de Zorggroep overnam, had Ida de keuze om bij de GGD te gaan werken of bij de Zorggroep in de gemeente Noordoostpolder aan de slag te gaan. Het aantal uren die ze bij ZONL kon behouden, gaven voor haar de doorslag.  Een jaar geleden stopten de bureaus in de dorpen van de gemeente Noordoostpolder. Spijtig voor Ida, want ze is zoals ze zelf zegt een mens van de dorpen. ’’In Creil heb ik 12 jaar gewerkt, daar was ik helemaal ingeburgerd’’, vertelt Ida. Emmeloord werd haar vaste en laatste werkplek. Daarnaast bezocht ze sinds 2002 het AZC in Luttelgeest iedere maand. Ida heeft in al die jaren meer dan 30.000 kinderen mogen wegen en meten.

Vrijwilligerswerk
In 2004 beëindigden Jos en Ida de werkzaamheden van het veebedrijf. De vier kinderen (twee zoons en twee dochters) van het echtpaar wilden het bedrijf niet overnemen. Drie jaar geleden verhuisden Ida en Jos naar een huis in het dorp. Daar wonen ze nu met veel plezier. Ze heeft een fijn afscheid gehad, ook al kon ze door corona maar tien collega’s uitnodigen voor een gezellige lunch. Ze is nu een paar weken thuis en heeft al even kunnen oefenen’’, vertelt ze lachend. Wat ze gaat doen met haar vrije tijd? Ida: ‘’Ik hoef me niet te vervelen want ik houd van tuinieren, wandelen met onze hond Batoe, ik pas op mijn kleinkinderen en doe ook al jaren vrijwilligerswerk in het dorp.’’

Ida tijdens haar laatste werkdag op 26 februari jl.